"... Süper güçler teorisi, "birinci dünya" ülkeleri (sözde süper güçler olan ABD ve Sovyetler Birliği emperyalizmleri) ile "ikinci dünya" ülkeleri arasında niteliksel bir ayrım yapmaktadır. [Bu teoriye göre -ç.n.] İki süper güç, iki emperyalist bloğa liderlik etmektedir ve dolayısıyla şu anda bir dünya savaşını yönetebilecek tek güç onlardır. Bu teori, Fransa, Batı Almanya, Japonya ve İngiltere gibi diğer emperyalist güçlerin, sözde "ikinci dünya" ülkelerinin [emperyalist sistem içindeki rolünün -ç.n.] yeterince vurgulanmamasına yol açmakta ve dünya halklarının onlara karşı uyanıklığını azaltmaktadır. İkinci Dünya Savaşı'ndaki yenilgilerinden bu yana, bu güçler çoktan bağımsız gelişme yoluna girmişler ve nüfuz alanları için ABD emperyalizmiyle rekabete girmişlerdir ...
Stalin, kapitalist ülkelerdeki eşitsiz gelişme yasasına uygun olarak, daha 1952'de yazdığı "Sosyalizmin Ekonomik Sorunları..." adlı eserinde, tek bir emperyalist gücün, yani o dönemde ABD'nin rolünün mutlaklaştırılmasına karşı oluşmakta olan revizyonist eğilimlere karşı uyarıda bulundu ve emperyalizm ve İkinci Dünya Savaşı'nda mağlup edilen veya zayıflayan güçlerle ilgili olarak şunları söylemiştir:
"Bu ülkelerin yeniden ayağa kalkmaya çalışmayacaklarını, ABD 'rejimini' yıkmaya çalışmayacaklarını, bağımsız kalkınmalarının yolunu zorlamayacaklarını düşünmek mucizelere inanmaktır."
(age.Pekin baskısı., 1976, s. 34)
Ayrıca şunu da belirtmiştir ki:
"Fakat bundan, kapitalist ülkeler arasındaki savaşların kaçınılmazlığının hâlâ yürürlükte olduğu sonucu çıkıyor." (Age., s.36)"
*"Marksizm-Leninizm Bayrağı Altında" Dergisinin Tanıtımı" (Marksizm-Leninizm Bayrağı Altında, Sayı 1, Kasım 1984, s. 7) yazısından parça.
Enternasyonal Marksist-Leninist Arşiv tarafından Türkçeleştirilmiştir.